Het is een beetje stil van mijn kant, op social media en op mijn blog. De reden daarvan is dat het trouwseizoen in volle gang is. Want ik ben niet alleen psycholoog, ik ben ook babs. Buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand. Ik heb – vind ik dan – niet alleen de leukste baan, maar ook de allerleukste bijbaan die je je voor kunt stellen! Ik schrijf dus wel een heleboel de laatste tijd; alleen voor kleine gezelschappen: huwelijksspeeches.

Psycholoog en trouwambtenaar: die functies hebben meer met elkaar gemeen dan je vooraf misschien zou denken. In het eerste geval zie ik stellen die niet meer weten hoe ze elkaar nog vast kunnen houden, die de hoop aan het verliezen zijn. In het tweede geval spreek ik koppels die op het punt staan elkaar het ja-woord te geven, gloeiend van liefde en geluk. Ik houd van alle verhalen, van de processen en van de verwondering als het lukt om verwachtingen te overtreffen.

Mijn taak is dat ik me inleef in de ander. Eerst luisteren, daarna volgt de rest. De omstandigheden zijn natuurlijk verschillend. Maar of het nou gaat over de mooie kanten van het leven of juist de schaduwzijde, het gaat altijd over liefde. Want daar draait het uiteindelijk om. Dat we liefde ervaren. Voor de ander, voor het leven en last but not least, voor onszelf. In voor- en tegenspoed