Dinsdagen met Morrie

Ergens op Instagram las ik de vraag: welk boek heeft invloed op je leven gehad? Ik scrollde door de reacties en zag opvallend vaak de titel ‘Tuesdays with Morrie’ langs komen. Daar had ik nog nooit van gehoord. Ik las het tijdens een weekendje weg en begrijp waarom het zo vaak genoemd werd als antwoord op die vraag. 

De kunst van het genieten
Later kwam ik erachter dat het boek in vele talen verkrijgbaar is (‘mijn dinsdagen met Morrie’) en dat het verfilmd is. Het gaat over een oude professor (Morrie) die lijdt aan de ziekte ALS en stervende is. Een journalist (schrijver Mitch Albom) heeft in zijn jongere jaren les van hem gehad en zoekt hem op. Het is een bijzondere vriendschap en er worden gesprekken gevoerd over het leven; wat is nou eigenlijk belangrijk, wat is zinvol, wat maakt gelukkig? Want als er één ding opvalt, is het wel dat Morrie ondanks zijn fysieke ellende de kunst van het genieten van alles wat er nog wél is zeer goed verstaat.

Een zinvol bestaan
Morrie constateert dat de vele mensen die hem bezoeken vaak ongelukkig zijn, of een ongelukkig leven leiden. ‘Zoveel mensen lopen rond met een zinloos leven. Ze lijken half te slapen, zelfs als ze bezig zijn met de dingen die ze belangrijk vinden. Dit komt doordat ze de verkeerde dingen najagen.’ Morrie geeft niks om dure auto’s of de nieuwste gadgets, dat is al snel duidelijk. Hij neemt het de mensen niet kwalijk dat ze zich richten op materiële zaken of status. Dat zit in onze cultuur, zegt hij. Maar je kunt je daarvan losmaken. Volgens de professor gaat het in het leven om ‘het liefhebben van anderen, jezelf wijden aan de gemeenschap die je omringt en jezelf wijden aan het scheppen van iets dat een doel en zin aan je bestaan geeft.’

Leren sterven is leren leven
Ik vond het ondanks dit zware thema een heel fijn boek. Op een bepaalde manier zelfs luchtig. Het maakt dat ik me weer eens heel goed realiseer wat ik in mijn leven belangrijk wil maken en wat niet. Of zoals Morrie het zegt: ‘Weten dat je doodgaat en er op ieder ogenblik op voorbereid zijn. Op die manier kun je tijdens je leven eigenlijk méér bij je leven betrokken zijn. […] Als je eenmaal leert te sterven, leer je te leven.’ Hoe mooi is het als je dat ook in goede gezondheid kunt doen.